Sinopsis

Komunikazioaren teoriaren eredu ezberdinen ikuspegi zabal bat eman ondoren, Palo Altoko eskolaren eredu orkestrala agertzen da. Watzlawicken komunikazioaren eredu sistemikoaren axiomak azaldu ostean, komunikazio paradoxikoa, lotura bikoitzaren teoria, paradoxan oinarrituriko terapia eta Lacanen ikuspegi psikoanalitikoa agertzen dira. Komunikazio analogikoaren atalean, kinesikak, paralengoaiak, proxemikak edo haptikak komunikazioaren azterketari egindako ekarpenen berri ematen da lehenik. Usaimenaren, janzkeraren edo ingurunearen antolaketaren alderdiak aztertzen dira gero.