Sinopsis

Donostia, urtero-urtero, urtarrilaren 20ko hogeita lau orduak etenik gabeko danborrada batean murgiltzen den hiria da. Taldean bilatu beharra dago Raimundo Sarriegiren musikak indarra eta kohesioa ematen dion festa honen izaera. Izan ere, hasiera-hasieran, herri elkarte batzuen egiteko partikularra izan zen, baina historiaren joanarekin, danborrada, onarpen handiagoa izateaz gainera, talde emankizun baten erreferentzia bihurtu da, donostiar guztiak inspiratzen, hunkitzen eta liluratzen dituena. Danborradak, bere izatean, arimari dei egiten dio, eta arimak taldearen sentitzeko moduaren muina eta barneko perfumea laburbiltzen ditu. Urteko egun bakar batean kontzentratzen da osorik jai eta emozioen memoria guztia, doinu herrikoien erreferentzietan, danborradetan gaur parte hartzen duten milaka eta milaka herritarren instrumentazioan. Liburu hau donostiarren memoria sentimentalaren ikur maiteenetako baten interpretatzeko saioa da, baina era berean da bere tragedia guztiak festa kutsagarri bihurtzen asmatu zuen hiri bati egindako kantua ere.